Bloei en bonje

De veertiende eeuw is voor Utrecht een gouden eeuw. De bisschop zetelt in het hart van de stad en de kerk laat haar macht zien door de bouw van de Domtoren, die tot de hemel reikt. Verfijnd Utrechts goud- en zilverwerk schittert tijdens de erediensten. Verluchters decoreren bijbels en boeken met kleurrijke miniaturen. De Nieuwegracht wordt gegraven, waardoor de stad zich verder kan ontwikkelen. En het sterke stadsleger en de dikke muren beschermen de bisschopsstad tegen indringers.

Het is een tijd van bloei, maar de interne strijd om de macht verscheurt de stad. De stadhuisbrug is keer op keer het toneel van gewapende strijd tussen rijke families en hun aanhangers. En via de gilden trekken vooraanstaande families invloed in het stadsbestuur naar zich toe. De conflicten worden aangewakkerd door machtige heren van naburige graafschappen en hertogdommen, die op hun beurt invloed in de stad en in het bisdom willen. Vaak is de bisschop hierdoor niet veel meer dan een marionet in hun handen. En het blijft niet bij politieke manipulatie alleen. Regelmatig voert Utrecht oorlog, onder andere tegen het opkomende graafschap Holland.

Een van de invloedrijke families die meedoet aan de strijd in de stad, is de familie Proeys. Als afstammelingen van een oude adellijke familie uit Zuid-Duitsland, verdienen ze hun fortuin met de handel in graan en wijn. Aanvankelijk zijn de Proeysen ministerialen van de bisschop, uiteindelijk weten ze op te klimmen tot schepen en zelfs burgemeester van Utrecht. 

Op deze website vind je verhalen over de Utrechtse stadsgeschiedenis in de veertiende en begin vijftiende eeuw. De bloei en bonje in de middeleeuwse stad wordt beschreven aan de hand van vier generaties Proeys, wiens onstuimige levens tragisch eindigen. De een wordt vermoord terwijl hij wegkruipt voor zijn aanvallers onder een kar. De ander doodgestoken, terwijl hij ziek op bed ligt in zijn huis op de Oudegracht. De laatste telg komt in opstand tegen het stadsbestuur en wordt als straf met het zwaard onthoofd.